گواهی الكترونیكی (digital certificate) شناسه دیجیتال یك موجودیت (مانند وب‌سایت، فرد، سرور، دستگاه شبكه، و غیره) در تعاملات الكترونیكی می‌باشد. در واقع، همانطور كه در تعاملات غیر الكترونیكی، "كارت ملی" یا شناسنامه یك فرد شناسه وی می‌باشد، در تعاملات الكترونیكی "گواهی الكترونیكی" شناسه فرد (و بطور كلی هر موجودیت) می‌باشد. در تعاملات الكترونیكی (برخلاف تعاملات رو در رو)، طرفین ممكن است نتوانند هویت طرف مقابل را شناسایی كنند. این چالش می‌تواند منجر به برخی مشكلات امنیتی شود. مثلاً كاربران یك سایت ممكن است با یك سایت جعلی دیگر فریب داده شوند.

گواهی الكترونیكی، رایج‌ترین راه‌حل مواجهه با چالش بالا است. یك موجودیت با استفاده از گواهی الكترونیكی خود می‌تواند به طرف مقابل اطمینان دهد كه با موجودیت موردنظرش در تعامل است. برای مثال، یك سایت با استفاده از گواهی الكترونیكی می‌تواند به كاربرانش اطمینان دهد كه داده‌های خود (مثلاً نام كاربری و گذرواژه، یا اطلاعات حساب بانكی) را به سایت جعلی ارسال نمی‌كنند.